Πολύ λίγα συστήματα ήχου είναι σχεδιασμένα ειδικά για καθηγητές και για τις σχολικές αίθουσες. Σας δίνουμε 6 συμβουλές για να διαλέξετε ένα ενεργό σετ ηχείων βασισμένες στις απόψεις άλλων καθηγητών.active-speakers

 

  1. Βασικός σχεδιασμός :

 

Τα ενεργά ηχεία  με ενσωματωμένο ενισχυτή είναι σχεδιασμένα να μειώσουν τον φόρτο καλωδίων και το κόστος του εξοπλισμού. Είναι επίσης πιο εύκολα και πιο γρήγορα στην εγκατάσταση

 

  1. Μεταλλικό Γκριλ :

 

Το μεταλλικό γκριλ των ηχείων σε σχέση με το υφασμάτινο άλλων κατηγοριών είναι πιο ανθεκτικό σε χτυπήματα μαθητών. Το γκριλ προστατεύει το εσωτερικό των ηχείων από πολλά ιπτάμενα αντικείμενα μέσα στη τάξη και δίνει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στο σύστημα.

 

  1. Κατάλληλος ήχος για την αίθουσα (>75dB ) :

 

Το επίπεδο ήχου σε μια αίθουσα διδασκαλίας πρέπει να είναι κάπου15 dB παραπάνω από το επίπεδο κανονικού θορύβου μέσα στη τάξη (περίπου 60 dB στα 6 μέτρα για παράδειγμα στο πίσω μέρος της τάξης). Έτσι κάτι λιγότερο από 30 watts για σχολικές αίθουσες δεν είναι αρκετά δυνατό ενώ για πάνω απο 30 watts το κόστος μπορεί να εκτοξευθεί. Η καλύτερη επιλογή είναι  15 Watts RMS για κάθε κανάλι.

 

  1. Ευκολία στον έλεγχο:

 

Μερικά ηχεία έχουν τα κουμπιά τους στο πίσω μέρος και κάποιο καθηγητές σκαρφαλώνουν ακόμα και σε καρέκλες για να ρυθμίζουν τον ήχο. Είναι απαραίτητο λοιπόν να βρείτε ηχεία με γρήγορη πρόσβαση στο έλεγχο του ήχου και το διακόπτη  on/off και με δυνατότητα να βρίσκεται τα κουμπιά αυτά πολύ κοντά στον καθηγητή.

 

  1. Σημεία εισόδου για το PC και το  DVD ή οποιαδήποτε άλλη πηγή:

 

Τα ηχεία υπολογιστών (απλά επιτραπέζια) έχουν μόνο μια πηγή εισόδου. Έτσι κάποιοι καθηγητές βάζουν και βγάζουν καλώδια για να συνδέσουν άλλα συστήματα. Δύο σημεία εισόδου είναι καλύτερα για σχολικές αίθουσες για να είναι μόνιμα συνδεδεμένος όλος ο εξοπλισμός.

 

  1. Να ακούγεται η φωνή:

 

Κυρίως σε αίθουσες ξένων γλωσσών το πιο σημαντικό είναι να ακούγετε καθαρά η φωνή του ομιλητή. Στα ηχεία με ξύλινη επένδυση είναι πιο καθαρός ο ήχος από ένα σύστημα 2.1 με sub-woofer που υπερτονίζει τις χαμηλές συχνότητες (καλό για τη μουσική αλλά όχι για τον έναρθρο λόγο). Είναι πιο σημαντικό για τους μικρούς κυρίως μαθητές μιας ξένης γλώσσας να καταλαβαίνουν για παράδειγμα τη διαφορά του φθόγγου “p” από το φθόγγο “b”.

#

No responses yet

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *